بهترین مقالات طراحی اپ موبایل

تا این جا لهجه نرم افزار نویسی جاوا و کاتلین را معرفی کردیم و به یکسری خصوصیت این دو لهجه اشاره کردیم. اینک شاید این پرسش برایتان ساخت گردد که چرا لهجه نرم افزار نویسی جاوا با کاتلین مقایسه می‌گردد؟ همان گونه که گفته شد جاوا یک لهجه همگی منظوره میباشد. لهجه اپ نویسی جاوا سال هاست که یک کدام از دوستداشتنی ترین گویش های طراحی اپلیکیشن در مشهد نرم افزار نویسی دنیاست. در حالی که کاتلین نو چندین سال میباشد که معرفی گردیده است. با این درحال حاضر لهجه نرم‌افزار نویسی کاتلین در گسترش اندروید، بدون شوخی ترین حریف جاوا میباشد.
در سال ٢٠١٧ ، گوگل کاتلین را تحت عنوان دومی گویش قانونی خویش برای بسط اندروید به رسمیت آشنایی. همینطور در سال ٢٠١٩، کاتلین تحت عنوان لهجه اپ نویسی برنده برای پیشرفت اپلیکیشن های اندروید در گوگل اعلام شد. در فیض، می تون اظهار کرد گویش نرم افزار نویسی کاتلین پرورش باورنکردنی را تجربیات نموده است.

تفاوت های کلیدی کاتلین و جاوا
فعلا که ما مقداری موضوع داریم، ممکن میباشد تعجب نمائید که به چه شکل پرورش کاتلین بر جاوا تأثیر می‌گذارد. آیا کاتلین جایگزین آن شود؟ جواب به‌این آسانی وجود ندارد. در خصوص این قضیه ایده ها مختلف متعددی وجود دارااست. برای ادراک هر دو طرف گفت و گو، اذن دهید آغاز نگاهی ظریف به تفاوت آنان بیندازیم.

١. خطای Null Pointer Exception
خطای Null Pointer Exceptions در جاوا برای پیشرفت دهندگان دردسر متعددی را تولید می نماید. ایده پشت Null Pointer Exceptions این میباشد که یوزرها را توانا می سازد تا یک مقدار null را به هر متغیر نسبت دهند. جاوا به بسط دهندگان این قابلیت و امکان را میدهد که یک مقدار null را به هر متغیری تخصیص دهند. با این اکنون، در‌صورتی‌که آنها تلاش نمایند از یک مرجع شی که دارنده مقدار تهی میباشد به کارگیری نمایند، خطای NullPointerException ظواهر می گردد.

در مقابل، در Kotlin، به صورت پیش فرض نمی قدرت مقادیر null را به متغیرها یا این که شی ها نسبت اعطا کرد. در حالتی که عملکرد کنیم این شغل را اعمال دهیم، کد در طول کامپایل با باخت مواجه میگردد. بدین ترتیب، Null Pointer Exceptions در Kotlin نیست. با این درحال حاضر، در‌حالتی که بسط‌دهنده بخواهد به یک متغیر یک مقدار تهی تخصیص دهد، قادر است متغیر متبوع را به ‌تیتر یک متغیر nullable نماد‌گذاری نماید. برای این فعالیت از امر تحت به کار گیری می‌گردد:

val number: Int? = null

بیشتر بخوانید: “خطاهای رایج در لهجه نرم افزار‌نویسی جاوا“

٢. توسعه و گسترش توابع
برخلاف جاوا، Kotlin به گسترش‌ دهنده اذن میدهد تا تلاش کلاس‌ها را فارغ از نیاز به ارث بری از یک کلاس پیشرفت دهد. در جاوا، برای توسعه کوشش یک کلاس مو جود، می بایست یک کلاس نو تشکیل داد و توابع را از کلاس والد به ارث موفقیت.

٣. وسعت کد
یکی‌از تفاوت های کلیدی کاتلین و جاوا این میباشد که کاتلین به کد کمتری نیاز دارااست. همان گونه که گفته شد کاتلین یک گویش بسیار مختصر میباشد. به‌این مضمون‌ که یک نرم‌افزار جاوا را می اقتدار با تعداد کمتر کد در کاتلین نوشت. در مجموع، مختصر بودن کاتلین، تایپ کردن پروژه‌های والا را قابل رئیس ‌خیس می‌نماید. این مسئله احتمال نادرست را تا حد بسیار متعددی کاهش میدهد.

۴. کلاس های داده
معمولا در پروژه های بلندمرتبه جاوا از تعدادی کلاس به کار گیری میشود که فقطً برای مراقبت اطلاعات پیاده سازی گردیده اند. اگرچه این کلاس‌ها کارایی بسیار مقداری دارا هستند یا این که به هیچ وجهً عملکرد ندارند، با این درحال حاضر یک گسترش ‌دهنده می بایست کدهای boilerplate متعددی را در جاوا بنویسد.

در مقابل، کاتلین منش معمولی ‌تری برای ساخت و ساز کلاس‌ ها برای محافظت داده‌ ها ارائه می‌دهد. به‌این شکل که نرم‌افزار نویس با گنجاندن کلمه و واژه کلیدی “data”، کلاس را تعریف‌و‌تمجید می نماید.

۵. coroutines
از آن جایی که اندروید به صورت پیش فرض تک فن ای میباشد، هر فرصت که عملیات وقتگیر دوران I/O یا این که CPU را در کانال فعال‌ساز‌ی خواهد شد، فن مربوطه مسدود میشود. جاوا بضاعت و توان ساخت یکسری حرفه را آماده می نماید، البته رئیس آنها یک عمل غامض میباشد.

در کاتلین ما می توانیم یکسری حرفه برای اجرای این عملیات فشرده زمان بر‌بازه ساخت کنیم، که در حین اجرای عملیات فشرده زمان بر‌برهه زمانی، جاری ساختن را در یک نقطه خاص سوای مسدود کردن حرفه‌ها متوقف می‌نماید.

۶. Type interface
در جاوا بایستی نوع متغیر را به صراحت معلوم کنیم.

در kotlin نیازی وجود ندارد که نوع هر متغیر را به صورت مصرح مشخص و معلوم کنیم.

تا این جا لهجه نرم افزار نویسی جاوا و کاتلین را معرفی کردیم و به یکسری خصوصیت این دو لهجه اشاره کردیم. اینک شاید این پرسش برایتان ساخت گردد که چرا لهجه نرم افزار نویسی جاوا با کاتلین مقایسه می‌گردد؟ همان گونه که گفته شد جاوا یک لهجه همگی منظوره میباشد. لهجه اپ نویسی جاوا سال هاست که یک کدام از دوستداشتنی ترین گویش های طراحی اپلیکیشن در مشهد نرم افزار نویسی دنیاست. در حالی که کاتلین نو چندین سال میباشد که معرفی گردیده است. با این درحال حاضر لهجه نرم‌افزار نویسی کاتلین در گسترش اندروید، بدون شوخی ترین حریف جاوا میباشد.
در سال ٢٠١٧ ، گوگل کاتلین را تحت عنوان دومی گویش قانونی خویش برای بسط اندروید به رسمیت آشنایی. همینطور در سال ٢٠١٩، کاتلین تحت عنوان لهجه اپ نویسی برنده برای پیشرفت اپلیکیشن های اندروید در گوگل اعلام شد. در فیض، می تون اظهار کرد گویش نرم افزار نویسی کاتلین پرورش باورنکردنی را تجربیات نموده است.

تفاوت های کلیدی کاتلین و جاوا
فعلا که ما مقداری موضوع داریم، ممکن میباشد تعجب نمائید که به چه شکل پرورش کاتلین بر جاوا تأثیر می‌گذارد. آیا کاتلین جایگزین آن شود؟ جواب به‌این آسانی وجود ندارد. در خصوص این قضیه ایده ها مختلف متعددی وجود دارااست. برای ادراک هر دو طرف گفت و گو، اذن دهید آغاز نگاهی ظریف به تفاوت آنان بیندازیم.

١. خطای Null Pointer Exception
خطای Null Pointer Exceptions در جاوا برای پیشرفت دهندگان دردسر متعددی را تولید می نماید. ایده پشت Null Pointer Exceptions این میباشد که یوزرها را توانا می سازد تا یک مقدار null را به هر متغیر نسبت دهند. جاوا به بسط دهندگان این قابلیت و امکان را میدهد که یک مقدار null را به هر متغیری تخصیص دهند. با این اکنون، در‌صورتی‌که آنها تلاش نمایند از یک مرجع شی که دارنده مقدار تهی میباشد به کارگیری نمایند، خطای NullPointerException ظواهر می گردد.

در مقابل، در Kotlin، به صورت پیش فرض نمی قدرت مقادیر null را به متغیرها یا این که شی ها نسبت اعطا کرد. در حالتی که عملکرد کنیم این شغل را اعمال دهیم، کد در طول کامپایل با باخت مواجه میگردد. بدین ترتیب، Null Pointer Exceptions در Kotlin نیست. با این درحال حاضر، در‌حالتی که بسط‌دهنده بخواهد به یک متغیر یک مقدار تهی تخصیص دهد، قادر است متغیر متبوع را به ‌تیتر یک متغیر nullable نماد‌گذاری نماید. برای این فعالیت از امر تحت به کار گیری می‌گردد:

val number: Int? = null

بیشتر بخوانید: “خطاهای رایج در لهجه نرم افزار‌نویسی جاوا“

٢. توسعه و گسترش توابع
برخلاف جاوا، Kotlin به گسترش‌ دهنده اذن میدهد تا تلاش کلاس‌ها را فارغ از نیاز به ارث بری از یک کلاس پیشرفت دهد. در جاوا، برای توسعه کوشش یک کلاس مو جود، می بایست یک کلاس نو تشکیل داد و توابع را از کلاس والد به ارث موفقیت.

٣. وسعت کد
یکی‌از تفاوت های کلیدی کاتلین و جاوا این میباشد که کاتلین به کد کمتری نیاز دارااست. همان گونه که گفته شد کاتلین یک گویش بسیار مختصر میباشد. به‌این مضمون‌ که یک نرم‌افزار جاوا را می اقتدار با تعداد کمتر کد در کاتلین نوشت. در مجموع، مختصر بودن کاتلین، تایپ کردن پروژه‌های والا را قابل رئیس ‌خیس می‌نماید. این مسئله احتمال نادرست را تا حد بسیار متعددی کاهش میدهد.

۴. کلاس های داده
معمولا در پروژه های بلندمرتبه جاوا از تعدادی کلاس به کار گیری میشود که فقطً برای مراقبت اطلاعات پیاده سازی گردیده اند. اگرچه این کلاس‌ها کارایی بسیار مقداری دارا هستند یا این که به هیچ وجهً عملکرد ندارند، با این درحال حاضر یک گسترش ‌دهنده می بایست کدهای boilerplate متعددی را در جاوا بنویسد.

در مقابل، کاتلین منش معمولی ‌تری برای ساخت و ساز کلاس‌ ها برای محافظت داده‌ ها ارائه می‌دهد. به‌این شکل که نرم‌افزار نویس با گنجاندن کلمه و واژه کلیدی “data”، کلاس را تعریف‌و‌تمجید می نماید.

۵. coroutines
از آن جایی که اندروید به صورت پیش فرض تک فن ای میباشد، هر فرصت که عملیات وقتگیر دوران I/O یا این که CPU را در کانال فعال‌ساز‌ی خواهد شد، فن مربوطه مسدود میشود. جاوا بضاعت و توان ساخت یکسری حرفه را آماده می نماید، البته رئیس آنها یک عمل غامض میباشد.

در کاتلین ما می توانیم یکسری حرفه برای اجرای این عملیات فشرده زمان بر‌بازه ساخت کنیم، که در حین اجرای عملیات فشرده زمان بر‌برهه زمانی، جاری ساختن را در یک نقطه خاص سوای مسدود کردن حرفه‌ها متوقف می‌نماید.

۶. Type interface
در جاوا بایستی نوع متغیر را به صراحت معلوم کنیم.

در kotlin نیازی وجود ندارد که نوع هر متغیر را به صورت مصرح مشخص و معلوم کنیم.